Angst, strijd en evenwicht
Kan ik mijn rekeningen nog wel betalen? Kan ik nog wel autorijden? Mag ik straks nog reizen? Kan ik mijn huis nog warmen? Heb ik voldoende geld voor boodschappen? Wordt brood straks niet onbetaalbaar? Kan ik mijn huur of hypotheek straks nog wel opbrengen? Komt er een nucleaire oorlog? Allemaal vragen die rammelen aan de basis van ons veiligheidsgevoel.
We willen allemaal ons veilig voelen met een dak boven ons hoofd, voedsel op tafel en warmte. Daarbij is er geen verschil te vinden in wie we zijn, welke huidskleur of religie we hebben, waar we wonen en waar we vandaan komen.
Deze angsten volgen op de angsten van de afgelopen twee jaren: Ga ik ziek worden? Ga ik ernstig ziek worden? Ga ik overlijden? Gaan mijn dierbaren ziek worden, ernstig ziek worden, overlijden? Ben ik verantwoordelijk voor de ziekte of het overlijden van de ander?
Allemaal vragen en onzekerheden die ons raken in onze angstgevoelens. En angst is een slechte raadgever. Angst kan verlammend werken, je tot vechten aanzetten of kan ervoor zorgen dat je wilt vluchten uit deze realiteit.
“De mens lijdt het meest, door het lijden dat hij vreest.”
Niemand komt dit leven onbeschadigd door. In eenieders rugzak vinden we verdriet en lijden. Dit verdriet en lijden heeft ons overleefmechanismen geleerd. Je leerde onbewust dat je breekbaar bent, kwetsbaar, niet in staat jezelf te verdedigen… Deze oerangst wordt de afgelopen jaren al op diverse manieren aangeraakt en lijkt ons aan te zetten tot het denken in zwart en wit. Je bent voor of tegen de Covid-maatregelen, je bent voor of tegen Putin, je bent voor of tegen de EU… Je bent voor of tegen, het is goed of fout, het is zwart of wit.
Het yin yang symbool laat ons zien dat niets echt zwart en niets echt wit is.
Er bevindt zich geen enkele rechte lijn in het yin-yang symbool. Omdat het leven beweeglijk is, de ronde vormen zacht zijn, omdat energie altijd én negatief én positief is. Als negatief en positief in balans zijn, dan vinden we de optimale staat van wie we werkelijk zijn.
Het streven zou dus moeten zijn om in de soepele lijn tussen wit en zwart te blijven bewegen. Altijd zoekend naar het evenwicht tussen goed en kwaad, tussen hard en zacht, tussen warm en koud, tussen voor en tegen, tussen mannelijk en vrouwelijk. In het evenwicht, het in balans zijn houdt dus ook geen constante in. De lijn is immers beweeglijk. De ene dag zal het makkelijker zijn om uit het oordeel te blijven dan de andere dag. De ene dag zal vertrouwen overheersen en de andere dag ben je in gevecht met je innerlijke angst. “De waarheid”, jouw waarheid, wisselt dus met de dag en is even beweeglijk als het leven zelf.
Er wordt in onze maatschappij, in onze wereld stevig gepolariseerd. Je bent wit of zwart. Je staat aan de goede of foute kant. Wappies en Deugneuzen, Schapen en Wakkeren, Rechts of Links, Rusland of Oekraïne, enz. enz. Mensen wijzen met vingers naar elkaar om hun ongemak of angst een richting te geven. De ander is de schuld van bovenstaande paniekgevoelens. Wat mij betreft werkt de media hier volop aan mee. Het wit en het zwart worden uitvergroot en tegen elkaar opgezet. We maken onszelf ook wijs dat we of wit of zwart zijn, maar we zijn allebei. Niemand heeft de volledige wijsheid in pacht, niemand is volledig verlicht. En in deze tijd waarop veel informatie wordt gecensureerd mogen we onszelf afvragen of we überhaupt kunnen beoordelen wat wit is en wat zwart, wat goed is en wat fout.
Als we met de vinger naar een ander wijzen, wijzen we met drie vingers naar onszelf. Tijd om naar onszelf te gaan kijken dus. Als je je focus (en je vinger) naar de ander verlegt, loop je voorbij aan je eigen gevoelens en gedachten, vlucht je a.h.w. voor jezelf.
Wanneer we denken in goed of fout, denken we in voor of tegen, creëren we kampen, creëren we grenzen en afstand, voeden we een destructieve kracht. Zodra we inzien dat we allemaal destructief kunnen zijn, dat we geen van allen alleen maar goed en lief zijn, kunnen we uit het oordeel stappen en dichter bij onszelf komen. Dan verleggen we de focus van de strijd met buiten naar het zoeken naar evenwicht vanbinnen.
Energieke groet, Marie-José Arts
