Biochemisch gesproken is je lichaam niet in staat het verschil te registreren tussen de chemische stoffen die in je lichaam vrijkomen vanwege een objectief gevaar – bijvoorbeeld als iemand met een wapen op je komt afrennen – of vanwege een subjectief gevaar, zoals ruzie of woede. Wat je lichaam betreft zijn de biochemische en genetische effecten hetzelfde. Je lichaam kan niet bepalen of de ene ervaring een fysieke realiteit is en de andere slechts het rondmaken van een abstract idee van je geest. Ze creëren beide een chemische omgeving rond je cellen die massa’s signalen op je genen afvuurt, en er zijn diverse categorieën van genen die eiwitten activeren welke verband houden met stress.

En juist deze wetenschap, deze onmacht van ons systeem om objectief of subjectief te kunnen waarnemen maakt dat we hier ook gebruik van kunnen maken om het omgekeerde te bewerkstelligen.

In de huidige tijd is dat een troost om te weten. We worden immers voortdurend in de angst gehouden. Tv, radio, internet, kranten… allen brengen ze ons dagelijks de nodige portie aan angst. En deze langdurige angst brengt ook verdeeldheid tussen mensen. Er ontstaat discussie of het gecommuniceerde gevaar via de media objectief of subjectief is. Uiteindelijk maakt dat voor de biochemie van je lichaam geen verschil.

Angst ondermijnt ook het immuunsysteem. De hoge cortisollevels in onze hersenen, aangemaakt door angst (vecht-, vlucht-, bevriesreactie) brengen schade aan de hersencellen waardoor onze herinneringen worden beïnvloed en de kans op depressie toeneemt.  Bij mensen van alle leeftijden worden nieuwe hersencellen, nieuw synaptische verbindingen in de hersenen gevormd als ze door nieuwe activiteiten en leren worden gestimuleerd. Leerervaringen en andere bewustzijnstoestanden met een sterke concentratie geven de stoot tot het tot expressie komen van genen die de vorming van nieuwe neuronen stimuleren, nieuwe hersencellen. Te lang in angst leven tast dus ons herinneringsvermogen aan en ons vermogen tot het leren van nieuwe dingen.

Dit verklaart waarom jeugdstress en traumatische gebeurtenissen tot ver in ons volwassen leven onze acties, ons denken en handelen bepalen.

Maar deze vorming van nieuwe neuronen, het aanmaken van nieuwe hersencellen geeft ons ook de kans om herinneringen te versterken of te laten vervagen. Dit biedt ons de kans om zelf gezondheid te creëren waar eerst ziekte bestond.

Het is dus niet de bedoeling dat wij in angst leven, maar in liefde. Dit wil zeggen: werkelijk in verbinding zijn met jezelf en dus met het leven. Dus door de keuzes, die we met ons bewustzijn maken, worden we iedere dag genetisch in onze hersenstructuur gecodeerd door de versterking van de herhaling. Om de angst los te kunnen laten, moeten wij uitzoeken waar die angst in oorsprong is ontstaan of gecreëerd. Dan kan de oorzaak geheeld, getransformeerd en zo nodig verwijderd worden,  zodat het vertrouwen weer kan herstellen. Door onszelf te trainen op positieve gedachten, maken we voor onszelf ons leven leuker en gezonder.

In de tegenwoordige tijd kunnen we stellen dat de oorsprong van angst bij veel mensen ligt in de angst om ziek te worden en/of de angst om dood te gaan evenals de angst om de verbinding te verliezen met je omgeving (denk hierbij aan uitgaan, op vakantie kunnen, je baan en daarom je levensonderhoud). Deze angst om ziek te worden of dood te gaan wordt via de mainstream media wordt dagelijks gevoed. Jezelf loskoppelen van deze continue stroom aan angst berichten (ook al geïntegreerd in reclame-boodschappen) is al een mooie eerste stap tot herstel.

Verder helpt het om de angst te objectiveren. Wat weet je eigenlijk over het onderwerp waarmee je angst wordt aangejaagd? Neem je alles aan wat je via de media wordt verteld? Of durf je verder en dieper te kijken? Inzicht in het onderwerp zal al veel van de irreële angst kunnen opheffen evenals aanvaarding van bepaalde zaken. Zoals bijvoorbeeld: De dood. De dood is een vaststaand feit waar we al mee worden geboren. We leven en gaan dood. Dood is dus een onderdeel van ons leven. Als we dat kunnen accepteren en integreren in ons bestaan, kunnen we al veel stress omkeren naar liefde voor het leven, volop genieten van het leven en wat het leven ons brengt ondanks dat alles eindig is. Dan gaan we van OVERleven terug naar het leven, van angst naar vertrouwen.

Zoek je hulp of tools bij de terugweg naar vertrouwen? Neem dan contact met me op: Contact | Ik beantwoord graag persoonlijk uw vragen | Reiju Tai (reiju-tai.nl)

Energieke groet,

Marie-José Arts