Uncategorized

Bewegen in tijd en dimensie

In mijn vorige blog schreef ik over de herfst, een tijd van loslaten. Ik schreef over het feit dat mijn volwassen kinderen nu het ouderlijk huis hebben verlaten en hun eigen ruimte hebben ingenomen in de wereld. Dus na het helpen verhuizen, kwam ook het opruimen. Allerlei speelgoed, kleding, knutsels en schoolspullen van de kinderen zijn door mijn handen gegaan en ook foto’s van alle levensfasen. 

Herinneringen en emoties zijn op de gevoelige plaat vastgelegd en in boeken geplakt en voeren me door allerlei tijdlijnen en dimensies. Ik zie de kinderen in deze fotoverhalen groeien en veranderen, maar ook mezelf. Ik zie mensen op deze foto’s die niet meer onder ons zijn en mensen die geen deel meer uitmaken van mijn leven. De foto’s van mijzelf als moeder laten mij heel duidelijk diverse dimensies van mezelf zien, niet alleen verandering in uiterlijk, maar vooral ook verandering in innerlijk.

Allerlei tijdlijnen komen voorbij en allerlei dimensies; Van overleven naar leven en vice versa, van zacht naar hard en vice versa, van overgave en genot tot geduldig wachten tot het tij keert. Van mezelf klein maken tot mijn ruimte innemend. Van diep verdriet tot grote vreugde. Ik ben niet meer de persoon die ik daar was, zoals ook de foto’s laten zien dat ik daar niet meer ben die ik op een foto van een jaar eerder was. En zo hoort het ook, in beweging blijvend, lerend en groeiend om zo een steeds betere versie van mezelf te kunnen zijn.

We kunnen niet in het verleden leven, we kunnen fouten niet meer ongedaan maken, we kunnen uitgesproken woorden niet meer terugnemen, we kunnen niet vasthouden aan mensen of omstandigheden. Deze informatie dragen we wel met ons mee, ons lichaam vergeet helemaal niets, maar mogen we ook weer loslaten.

Dit reisje door het verleden laat me zien wat ik heb geleerd, hoe ik ben gegroeid en hoe ik door niet vast te houden aan het verleden verder kan groeien. Hoe ik letterlijk en figuurlijk meer ruimte in kan gaan nemen, meer voor mezelf kan gaan staan en meer nog mag gaan ontdekken van en over mezelf. Alles is in beweging, altijd en overal. Het enige dat ik hoef te doen is meebewegen en met liefde het verleden te omarmen. Dat verleden heeft me gevormd tot wie ik nu ben en daar kan ik prima mee leven.

Omarm het verleden met liefde. Of het nu een goed of slecht verhaal was, het heeft je gevormd en gebracht tot waar je nu bent. 

De herfst - een tijd van loslaten

De herfst is een tijd van loslaten. Jezelf vrij maken van alles wat je niet meer dient. De onstuimigheid van de herfst komt overeen met de onstuimigheid van je geest in deze tijd van het jaar. De zonnige lange avonden zijn voorbij, buiten wordt het natter en kouder. We gaan meer naar binnen, letterlijk en figuurlijk. We zijn ook meer alleen of in beperkt gezelschap.

Ik ben zelf aan het opruimen geslagen; Mijn handen gaan letterlijk door de spullen in mijn huis. Wat is nog passend en wat niet meer. Ik ga ook door mijn kledingkast: wat past nog wel en wat past niet meer.

Omdat de kinderen uit huis zijn passeren heel wat oude herinneringen mijn handen. Verkleedkleren van de kindertijd, verkleedkleren voor de thema feestjes bij de studie, tekeningen waarin ik de allerliefste ben en schrijven uit de puberteit waarin ik de meest vreselijke ben. Foto’s van alle levensfasen. Herinneringen en emoties. Zij zijn hun eigen leven begonnen, hebben de blaadjes van hun jeugd laten vallen. En hier zit ik dan met door hen achtergelaten herinneringen en ballast.

En terwijl mijn handen door alle spullen en kleding gaan, en de spullen en kleding door mijn handen, komen herinneringen boven en laat ik ook op emotioneel gebied van alles los. Zuiver ik mijn hoofd en hart van gevoelens en sentimenten die niet meer passen, die mij mezelf te veel laten aanpassen of die me mijn pas laten inhouden. Ik besef dat ik het niet meer passend wil maken; Het past of het past niet. En net als met alle spullen die ik opruim of inruim, doe ik dat ook met mijn eigen leven.

Want hoe vaak en hoe lang heb ik me klein gehouden, heb ik me aangepast aan de levensfasen van mijn kinderen, aan hun behoeften, hun noden, hun groei en fasen. Met liefde liet ik mijn eigen behoeften en wensen, rust en ruimte varen om die van hun ruimte te geven, te financieren of op andere wijzen te ondersteunen. Te vaak en te veel heb ik mezelf opzij gezet om de ander de ruimte te geven, terwijl de ander geen ruimte had voor mij. Juist nu ze op zichzelf zijn gaan wonen en hun eigen plek in de wereld in gaan nemen, laten ze me zien hoe weinig ruimte ik nam voor mezelf; letterlijk, want de zolder en garage staan vol met spullen die niet van mij zijn en met gemak achtergelaten.

Tijd om ruimte te creeren. Tijd om op te ruimen. Tijd om het huis en mijn hart te zuiveren van rommel en overbodigheden, van onprettige gevoelens. Het klopt of het klopt niet. Het past of het past niet. En als het klopt en als het past dan is niets verlies en alles winst, dan is er meer ruimte om te verdiepen in mijzelf en opnieuw te ontdekken wie ik altijd al was. Ouders geven, kinderen nemen. Mijn kinderen zijn volwassen nu, zijn uitgevlogen en nemen hun eigen ruimte in de wereld in. Tijd voor mijn eigen expansie. Het mag groter, vrijer en dicht bij mezelf.

Mijn blaadjes verkleuren al en ik laat al heel wat blaadjes vallen. Synchroon met de herfst en synchroon met mijn levensfase. In liefde naar mezelf en met liefde naar mijn kinderen.

Grenzen stellen

Mensen die mij al langer kennen weten dat ik Reiki zie als een levenswijze; Het helen met de handen is een bijkomend voordeel. De Reiki principes maken daar een groot deel van uit, zij vormen de basis.

In mijn lessen blijf ik eindeloos herhalen dat je je ruimte inneemt en je je grenzen herkent en erkent.

 

Waarom roep ik dit eindeloos?

 

Grenzen stellen is de beste vorm van zelfzorg. Als we geen grenzen stellen verliezen we alles.

Niet alleen grenzen met familie en vrienden (hoewel dat in deze tijd van het jaar wel heel actueel is), maar grenzen voelen en stellen over de hele linie van je leven. Als je eerlijk naar jezelf en je leven kijkt, zul je ontdekken dat een aantal van je persoonlijke relaties behoorlijk uitdagend zijn, waardoor je (te) vaak over je eigen grenzen heengaat.  Dit inzicht kan je helpen om beter voor jezelf te gaan zorgen, door je eigen grenzen helder te krijgen en helder te kunnen stellen.

Dat klinkt heel eenvoudig, maar soms ontstaat er schuldgevoel rond het stellen van grenzen of noemen anderen je egoïstisch als je een grens stelt. Vaak ontstaat daardoor toch zelftwijfel of schuldgevoel. Er is een duidelijk verschil tussen egoïsme en egocentrisme. Zelfzorg valt onder gezond egoïsme. Je herkent je eigen beperkingen en kunt daardoor paal en perk stellen aan jezelf om gezond en gelukkig te blijven. ‘NEE zeggen’ is niet altijd nee zeggen tegen een ander; “NEE zeggen” kan ook zijn naar je eigen neiging om maar te blijven geven, zelfs als er niets meer te geven is. Delen doe je uit overvloed en niet uit tekorten. Een ander helpen of tegemoetkomen mag niet ten koste gaan van je eigen gezondheid en geluk.

Grenzen stellen, NEE zeggen doe je dus vooral voor jezelf. Mensen met een Reiki graad kunnen zichzelf hierin met de dagelijkse ZelfReiki niet alleen sterk ondersteunen om de eigen grenzen te herkennen en erkennen, maar vooral ook om ze te handhaven.

Dagelijkse ZelfReiki / ZelfZorg biedt stabiliteit. Een prachtige tool tot gezonder leven en een beter zelfbehoud.

Reiju Tai biedt Reiki cursussen en verdiepingscursussen aan door het hele jaar. Volg de agenda of schrijf je in op de Nieuwsbrief.

Ik wens je een goede ZelfZorg.

 

 

Kennismaken met de energie via Reiki

Als we in de energetische therapieën spreken over dimensies is de meest gemaakte fout dat mensen denken dat dimensies zich buiten onszelf bevinden. Niets is minder waar.

De dimensies bevinden zich in jezelf.

 

 

Jijzelf staat centraal.

 

 

Energie is beweging, energie stopt nooit, maar gaat van de ene vorm in de andere over. Wij zijn energie en worden door energie omringd. Om de energie van onszelf te kunnen voelen alsook de verbinding van onze energie met de energieën om ons heen, is er gronding nodig. Je overgeven aan de energie van de aarde.

 

Dat overgeven is voor de meeste mensen nogal “een dingetje”.  We houden graag de controle over wat er gebeurt, we willen graag met ons hoofd de regie hebben. We willen grijpen en bezitten.

 

Herhalende zinnen in mijn lessen zijn en blijven: Ik ben – Wij zijn – Het is

 

Je overgeven aan de aardse opwaartse energie betekent dat je jezelf niet meer schrap hoeft te zetten, dat je je mag overgeven aan het gewoon zijn. Het gewoon zijn kun je ook vertalen naar het leven in de eerste dimensie. Daar hoef je niets voor te doen, daarvoor hoef je alleen maar te zijn. En aangezien je al op aarde bent, zou het eenvoudig moeten zijn je in deze staat te ontspannen. Actie vergt inspanning, rust vergt overgave. Oefening om te aarden, te gronden zijn gericht op ‘het zijn’.

 

Als je je over kunt geven aan het zijn, kun je ook je ruimte in gaan nemen. In de psychologie noemen we dit onze persoonlijke ruimte, ook wel aura genoemd. Deze ruimte is de expansie van onszelf en geeft ons ook de vrijheid om toe te geven aan onze instincten. De oerdrift van seksualiteit en agressie. Het volgen van onze lusten, onze interne driften. Voeding, veiligheid en voortplanting vallen onder het leven in de tweede dimensie.

 

De derde dimensie stelt ons in staat om macht en onmacht te ervaren. We gaan over tot actie, maken fouten en leren ervan. We zoeken mensen om ons heen om deze interactie mee te kunnen hebben (familie/vrienden/collega’s/sport of hobby genoten).

 

De vierde dimensie is de dimensie van het hart, van het voelen. Jezelf ontwikkelen in je gevoel, in je intuitie, de verdieping in jezelf (zelfkennis=spiritualiteit), je normen en waarden ontdekken. Ofwel jezelf ontwikkelen tot wie je wil zijn in de wereld en in verbinding met anderen. Jezelf als sociaal wezen. Oefeningen in de meditatie en mindfulness gaan over de verbinding met het zelf. Je bent je bewust van jezelf en anderen.

 

De vijfde dimensie heeft met verbinding en met waarde te maken .je eigenwaarde, de waarde van de aarde, de waarde van je medemens. Ofwel de verbinding met jezelf en alles om je heen, niet alleen verbinding met mensen, maar echt alles dat op aarde bestaat. Door deze verbinding komt er ook een begrijpen, een weten dat alles is zoals het is. Het is geen acceptatie, maar een weten en dat is net even anders. Bij acceptatie verzet je je nog, er is nog geen begrijpen, slechts accepteren. Dat is al een hele goede stap in het verhoogde bewustzijn, deze hoort bij de vierde dimensie. Het kan zijn dat je nog in illusies leeft en de werkelijkheid moeilijk kan aanvaarden.

 

In de vijfde dimensie zie je dat het één niet losstaat van het ander, dat er eenheid is in alles. Je wordt je bewust van het universele bewustzijn. Je bent gewetensvol en sympathiek. Je kunt kijken vanuit overzicht, losgekoppeld van je ego. Je hebt overzicht. Je neemt de verantwoordelijkheid voor het zelf. Je gaat voorbij aan de slachtofferrol. Je aanvaard jezelf als jezelf met al je goede en slechte eigenschappen. Je bent communicatief en expressief.
De vijf zintuigen zijn sterk ontwikkeld en daar wordt ook mee gewerkt. Het helderzien, – voelen, – horen, het afstemmen op, is niet meer iets bijzonders, maar wordt als vanzelfsprekend geïntegreerd in het dagelijks leven. Zonder te oordelen wordt elk mens in zijn of haar waarde gelaten, wordt elk wezen op aarde gekoesterd en gerespecteerd. In de 5e dimensie is er eenheid. De illusie dat alles afgescheiden is vervalt. Het aspect wat in de vijfde dimensie naar voren komt is éénheidsbewustzijn. Dat wordt ook wel non-dualiteit genoemd.

Je staat in verbinding met je innerlijk weten ofwel intuitie.

 

In de zesde dimensie richt je je ook op de onzichtbare energie. Energie die je niet ziet, maar wel waarneemt. Ofwel men neemt het onzichtbare waar. Je leeft vanuit de ziel, je hebt contact met je eigen ziel en die van anderen. Op zielsniveau leven en tegelijkertijd met alles dat in de andere vijf dimensies aanwezig is. Weten dat er geen tijd en geen plaats bestaat. Dus niet geloven of accepteren, maar dit ook weten en ervaren. Hier kun jij jezelf vormgeven in vrijheid van keuze en vrijheid van energie. Je staat in verbinding met je innerlijk weten, je ziel en de universele energie

 

De zevende dimensie gaat naar een nog hogere energie: het kosmisch bewustzijn. Dit zijn de mensen die weten dat er geen grenzen bestaan. Niet in zichzelf of in anderen en in het hele Universum. Je maakt je los van tijd en plaats en ruimte. Je kunt goed bij je eigen informatie komen, je bent een goed geaard persoon. Je bent in staat alle niveaus van de mens, van alles, tot één geheel te verbinden: fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel. Het pure weten. Je geniet van aardse zaken, maar weet het materiële te relativeren. Je hebt contact met de kosmos, het universele, het Goddelijke. Je straalt rust uit. Je bent je bewust dat alle bestaan zinvol is. Je ervaart een innerlijke vrede en het gevoel van heelzijn. Leven vanuit de zevende dimensie is geen gedachte hebben, slechts leegte en waarnemen. Het is volkomen in harmonie zijn met alles dat bestaat! Reiki is het leven naar de universele energie. Je beweegt mee met het leven zonder jezelf daarin te verliezen. Je blijft centraal staan in je eigen zijn en neemt het leven zoals het komt en zoals het is.

 

Nog even de herhaling in het kort:

 

Eerste dimensie           op aarde zijn

Tweede dimensie        ruimte innemen

Derde dimensie            in actie komen

Vierde dimensie           voelen

Vijfde dimensie            verbinden

Zesde dimensie            vergroten

Zevende dimensie       bewustzijn

 

Het mooie van de Reiki cursussen is dat je je steeds bewuster wordt van jezelf, van je eerste zeven dimensies, waardoor je meer gronding vindt in het leven, meer je ruimte in durft te nemen, grenzen aan kunt geven, dichter bij je gevoel kunt komen, meer verbinding met anderen kunt ervaren, meer verbinding met je omgeving kunt ervaren, het grotere geheel kunt zien en vanuit daar bewuster kunt kiezen en creëren.

 

Eigenlijk kun je de Reiki cursussen verbinden aan deze 7 dimensies. Je start Reiki I vanuit de derde dimensie. Reiki I laat je voelen wie je bent en je verbinden met jezelf. Reiki II vergroot dit voelen en verbinden naar anderen. Reiki 3a brengt het bewustzijn en de aanvaarding van jezelf. Je bemeestert jezelf. Met Reiki 3b ga je de overeenkomst aan deze kennis te gaan delen met anderen.

 

Interesse in Reiki cursussen? Neem contact op of check de agenda: Agenda | Van ervaring naar inzicht | Reiju Tai (reiju-tai.nl)

 

Rouw is AU!

Verdriet is meedogenloos en pijnlijk. Rouw ontstaat niet alleen bij het overlijden van een geliefde of vriend; rouwen doe je ook na een echtscheiding en als relaties uit elkaar vallen. Ook als je kansen aan je voorbij ziet gaan of je baan verliest of je je dromen moet opgeven, dan rouw je. Als je ernstig ziek wordt of langdurig chronisch ziek bent met geen uitzicht op verbetering, dan rouw je om het verlies van gezondheid en een levenswijze. Rouw is AU.

Toch is er voor rouw maar weinig begrip in de samenleving. Rouw maakt je kwetsbaar, machteloos. Rouw laat je zoeken naar antwoorden, naar een verlossing van de pijn als is het maar voor even. Rouw maakt dat je je verzwakt voelt, onzeker, ongegrond en angstig.

Rouw is ook fysiek. Je fysiologie is anders dan wanneer je gelukkig en tevreden bent. Het lijf meldt zich, je energie level gaat omlaag.

Ook in mijn praktijk kom ik veel in aanraking met rouw.

Een toevoeging aan de de pijn van rouw is het onbegrip en soms zelfs agressie van de buitenwereld. Deze buitenwereld betreft vaak familieleden die het maar moeilijk vinden om te horen over de fysieke en mentale pijn van de rouwende. Die de vermoeidheid, het gebrek aan energie nogal snel uitleggen als luiheid of het vragen om aandacht. Of zij beschuldigen de rouwende van egoisme of manipulatie. Ook zijn er familieleden die hun eigen ongemak plaatsen boven de rouw van deze persoon.

Ook in mijn eigen beroepsgroep hoor ik de lichaam-geest reactie van rouw uitgelegd worden als een ‘onverwerkt trauma uit de jeugd’ of ‘het loslaten van opgekropte emoties’. Er wordt zelfs geopperd dat deze omstandigheid je laat zien dat’ je nu eindelijk eens aan jezelf mag gaan werken’. Dan ervaar ik toch een sterke plaatsvervangende schaamte. Ik ben de eerste die naar de psychosomatiek van een klacht gaat kijken, maar in geval van rouw is dit totaal ongepast.

Rouw is geen ziekte, rouw is geen mentaal probleem. Rouw is therapeutisch ook niet op te lossen. Rouw is iets dat je dient te eren; de rouwende heeft behoefte aan zachtheid, begrip, een luisterend oor, het gevoel er niet alleen voor te staan. Rouw mag in de therapie centraal staan, zonder te zoeken naar een oplossing.

De pijn van rouw is niet therapeutisch weg te krijgen, de pijn van rouw is levenslang. Deze pijn kan therapeutisch behandeld worden door de rouwende te bekrachtigen dat hij of zij de pijn kan (gaan leren) dragen. Sterk genoeg is om het een plekje te geven.

Zoals Tim Lawrence zei: “Sommige dingen in het leven kunnen niet worden opgelost. Ze kunnen alleen gedragen worden.”

Durf rouw toe te laten in het leven, jouw rouw of die van een ander. Weglopen van pijn is geen optie, weglopen van de pijn van een ander maakt de pijn voor de rouwende alleen maar groter en jouw angst voor pijn zal groeien.

Sommige dingen in het leven kunnen alleen maar omarmd worden of je dat nu prettig vind of niet.

 


Familie – een gedwongen verhouding

Als we alle kerstfilms mogen geloven, de Amerikaanse mythes en idealen, waar we veelvuldig mee worden overspoeld, dan zou familie een onlosmakelijke band moeten zijn. Mensen die onvoorwaardelijk van je houden en er voor je zijn als je ze nodig hebt.

“De familie als hoeksteen van de samenleving” is een wat meer Nederlandse uitdrukking. Maar wat wordt daar nu eigenlijk mee bedoeld?

Maar weinig mensen weten waar de uitdrukking ‘het gezin is de hoeksteen van de samenleving’ vandaan komt. In de 14de en 15de eeuw werd het gezin in gebieden met een razendsnelle verstedelijking gepromoot als cement van de nieuwe maatschappij. Als model daarvoor diende de Heilige Familie: de vrome Jozef, moeder Maria en het gezellige jongetje Jezus. Hun deugdzame en liefderijke omgang met elkaar diende als voorbeeld voor een nieuwe, burgerlijke moraal. Hand in hand hiermee werden volksprenten gemaakt over bij uitstek onheilige gezinnen. Deze dienden als waarschuwing. Ordinaire, chaotische, egocentrische, overspelige, agressieve of veel te sukkelige huwelijkspartners krijgen kinderen die voor het leven het rechte spoor bijster zijn.


Vanuit de vertrouwelijke gesprekken in mijn praktijk weet ik dat veel mensen worstelen met hetzelfde concept. Het ideaaltypisch denken rond het thema familie maakt dat we er eigenlijk niets negatiefs over mogen zeggen, denken of voelen. Er schuldgevoel ontstaat en zelftwijfel als we dat wel doen. Er zijn velen die worstelen met hun vader, moeder, broer of zus. Die moed moeten verzamelen om weer naar het zoveelste familie diner of feestje te moeten. Die meerdere keren tot 10 moeten tellen en zichzelf voor moeten houden dat er na het verplichte familie samenzijn weer de ruimte ontstaat om gewoon jezelf te zijn. Die op eieren lopen, op hun tenen lopen of op hun tong bijten in de familie omgang. Met name rond de feestmaanden wordt er een toename in stress ervaren omdat er weer aan een verplichting moet worden voldaan, weer een toneelstukje moeten worden gaan opgevoerd.

En dat allemaal om tegemoet te komen aan dat ideaalbeeld van familie, om het heilige huisje dat familie heet niet te verstoren. Niemand wil de uitzondering zijn, niemand het mikpunt van de agressie die vrijkomt als je dit benoemt of probeert je er aan te onttrekken.
En misschien ontstaat er juist zoveel agressie rond dit onderwerp omdat iedereen zich hier eigenlijk wel aan wil onttrekken…. of misschien de angst heeft dat zijn of haar familie zich aan hem of haar onttrekt. Daarom lopen we op onze tenen en bijten we op onze tong; allemaal om aan het ideaalbeeld naar buiten te voldoen.

We worden dus steeds slimmer in het ontwijken van het onderwerp of het ontwijken van de situatie. We gaan ook met zijn allen steeds vaker op vakantie met Pasen en Kerst met ons eigen gezin (met of zonder kinderen) om de familiestress te ontlopen. Met de drukke agenda’s van nu kunnen we ook studie, werk of andere niet te ontkomen verplichtingen aanvoeren om ons vrij te kunnen kletsen van de ideale familie samenkomsten. En toch blijven we met z’n allen vasthouden aan het ideaalconcept “familie” en beoordelen en veroordelen we anderen die niet aan het ideaalplaatje voldoen.

Zo zetten we dit ideaalbeeld ook door naar onze eigen gezinnen. Onze partner en onze kinderen. Ons eigen gezin wordt dan ons ideaal. Vele huwelijken eindigen echter in een scheiding en laat de kinderen buiten het ideaalbeeld vallen. Omgangsregelingen, nieuwe partners, kinderen van de nieuwe partner, nieuwe woonsituatie, nieuwe woonomgeving, nieuwe regels en omstandigheden. En dat niet bij één ouder, maar vaak bij beide ouders.

Waarom blijven we dan vasthouden aan het ideaalbeeld van familie en gezin?

Ik begrijp de verwarring bij velen. Nog extra omdat in vele gevallen geen rust komt na de scheiding. De druk van de buitenwereld dat je aan het ideaalbeeld moet voldoen, leidt tot de vraag van velen: “Wat is familie dan?” Juist een terechte vraag na een scheiding. Grootouders, schoonouders, zwagers en schoonzussen, neven en nichten die niet meer op bezoek komen of je uitnodigen. Die je dwingen tot het ideaalbeeld van die familie en je aanspreken en behandelen op een wijze waarbij je per definitie in de verdediging wordt geduwd. Of families die nooit meer iets van zich laten horen. Natuurlijk leidt dat tot een verward zelfbeeld. Als mensen je alleen kunnen benaderen vanuit dat heilige huisje van familie en geen openheid bieden tot een ander perspectief dan ga je je vanzelf de uitzondering voelen. Degene die niet meeloopt in de pas.

Er zijn een heleboel redenen te verzinnen waarom kinderen geen contact wensen met hun ouder of ouders, met hun familie, buiten dat ideaaltypisch denken: mishandeling en geweld, misbruik, verraad, een kind benadelen t.a.v. andere kinderen, verslaving, aanhoudend conflict tussen ouders na scheiding. Dan is het sociaal acceptabel dat een kind (of een ouder) kiest voor een stille weg van vermijding en uitdoving van contact als enig haalbare manier om met elkaar om te gaan omwille van de eigen gemoedsrust en leefbaarheid.

Ook misverstanden, een ander perspectief hebben op gebeurtenissen, andere keuzes maken in het leven, verschillende gevoeligheid aan een incident, een indruk van er niet bij horen of van te veel bemoeizorg, een nieuwe partner die niet ‘klikt’ met de familie, een andere levensbeschouwing hebben en er zijn vast nog meer redenen te bedenken die buiten het ideaaltypisch denken vallen.

Als jij iemand bent die in een familie leeft waar onvoorwaardelijke liefde en acceptatie altijd aanwezig is, proficiat! Je hebt aan het ideaalbeeld voldaan. Maar misschien wil je juist daarom open naar anderen kijken, open naar anderen luisteren en je liefde en acceptatie zonder de aangeleerde kaders toepassen op de mensen die je ontmoet. Stel open vragen, zoals: “Hoe is het met je?” “Ben je gelukkig?” “Ben je tevreden?” “Kan ik je ergens mee helpen?”

Te veel mensen blijven oordelen en veroordelen vanuit aangeleerde ideaaltypen, zijn niet open-minded en zeker niet open-hearted. Denk dan eens na of jij wel eerlijk bent naar jezelf? Ben je er zeker van dat je je benadering naar een ander baseert op oprechte belangstelling? Of doe je dat meer vanuit je eigen angsten? Zoals de angst het contact met je kinderen te verliezen? Of angst voor de veroordeling van anderen als je geen contact meer hebt met familie? Blijf je op je tenen lopen? Blijf je op je tong bijten? Blijf je liegen tegen jezelf?

Als er geen openheid kan zijn in gesprek naar elkaar, als je de ander de ruimte niet kunt geven, dan is er geen sprake van oprechte belangstelling, dan ben je gevallen voor het dogma “het gezin als hoeksteen van de samenleving”.

In onze hectische maatschappij zijn de meeste mensen vooral druk in hun hoofd. Denken, overdenken, analyseren, over analyseren. Van takenlijsten, toekomstdromen, dagdromen, beren op de weg zien, het verleden herbeleven…. Noem het maar op. Dat hoofd staat geen seconde stil en staat onze beleving van rust danig in de weg.


Wanneer we ontdekken dat dit niet is wat we willen, dat dit ons geen heil brengt, gaan we op zoek naar een betere methode. De weg naar binnen, het ontdekken wat je nu echt wil, wie je nu echt bent, wat jouw persoonlijke waarden en normen zijn, is dan de eerstvolgende weg. (Spiritualiteit is immers niets meer dan zelfkennis.)

Door in het hoofd te blijven, onze energie naar boven te brengen naar het denken, gaan we voorbij aan de gronding. Alles start bij je voeten op de aarde. Bewust landen in het hier en nu.
Een goede gronding ondersteunt je skelet in de juiste stapeling waardoor je steviger en evenwichtiger staat. Gronding vermindert chronische pijn, vermindert stress en angst, helpt ontstekingen te verminderen, laat je bloeddruk dalen, verbetert je bloedsomloop. Koude handen en koude voeten zijn al een sterk signaal dat je onvoldoende bent gegrond. Ook hoofdpijn vermindert of verdwijnt bij een goede gronding. Gronding helpt je meer energie te ervaren, beter te slapen en je minder licht in je hoofd te voelen. Gronding werkt helend. Hoe dieper de gronding hoe meer heling. Hoe dieper de gronding hoe beter de energieverdeling in je lichaam. Je voelt je sterk, evenwichtig, energieker en gezonder.


Alleen al een goede gronding maakt dat je de ruis van buitenaf de ruis van buitenaf kunt laten zijn en je er niet meer door laat meevoeren of leiden. Alleen goede gronding al, brengt je dichter bij jezelf, maakt dat je het leven als plezieriger en energieker ervaart.

Triggers

Triggers zijn mechanismen die processen in gang zetten. Als je ergens door wordt getriggerd kan dat positief of negatief zijn. Een trigger is als het ware een rode vlag die ons attent maakt om op te letten. Bij positieve triggers resoneert bepaalde informatie met ons omdat het aansluit op wat we nodig hebben of ons bevestigd in wat we al vinden. Het trekt onze aandacht naar dat wat aansluit op waar we al mee bezig zijn.

Negatieve triggers hebben we ook allemaal. Vanuit aangeleerde of overgeleverde patronen behoeden we onszelf voor gevaar. Een ezel stoot zich immers niet tweemaal aan dezelfde steen. Zo’n trigger noem je een overleefmechanisme. In een overleefmechanisme neem je afstand van je gevoel en neem je het “trauma” aan als een onderdeel van je identiteit.

Als er in je jeugd vaak tegen je gezegd is: “Maar jij bent ook zo gevoelig” of “maar jij reageert altijd zo overdreven” of “maar jij bent ook te slim voor mij” dan voel je je afgewezen, of in ieder geval dát deel in jou dat de vragen heeft gesteld of gezorgd heeft voor die emotionele reactie. De afwijzing wordt dan verpakt als overleefmechanisme en wordt een onderdeel van je identiteit. Als je je afgewezen voelt, dan verander je je identiteit in het overleefmechanisme “Ik ben afwijzing”.  In de projectie daarvan zul je dus ook altijd in aanraking komen met mensen die je “afwijzen”, die kritische of aanvallende vragen zullen stellen aan je. Dit wordt een patroon.

Als je weggaat bij je gevoel creëer je overleefmechanismen, patronen die je telkens opnieuw hetzelfde gevoel laten herbeleven (karmische cirkel). De kunst is dus om je authenticiteit, die persoon die je werkelijk bent, te gaan bemeesteren. Want wat heb jij ooit over jezelf bedacht, of wat ben je ooit over jezelf gaan geloven. Wat heb je ooit aangenomen over jezelf dat eigenlijk geen onderdeel van jou is, maar een afwijzing van je eigen gevoel resulterende in een overleefmechanisme? Wat klopt niet? Wie ben je werkelijk?

Door inzicht te krijgen in jezelf, je overleefmechanismen te herkennen, kun je je patronen gaan doorbreken. NEI en energetisch werk zijn daar prachtige hulpmiddelen bij. 

Door onbewuste reacties bewust te maken, krijg je inzicht in je eigen patronen, je eigen overleefmechanismen. Met dat inzicht kun je negatieve patronen omzetten naar positieve patronen waardoor je steeds dieper in jezelf de inzichten kunt verkrijgen die jou helpen bij het vaststellen van je eigen authenticiteit. Je helpen om te weten wie je bent en waar je voor staat.

De triggers zullen nooit verdwijnen, maar je kunt nu wel kiezen om je aandacht te richten naar een andere gedachte, een ander patroon dan die je eerder onbewust liet reageren. Een prachtige handgreep in het staande houden van jezelf.

Hulp bij nodig? Maak een afspraak: https://www.reiju-tai.nl/contact/

Welkom 2023!


2023 is in de numerologie een 7 jaar (2+2+3=7). De 7 staat voor rust, vertrouwen, wijsheid, bezinning en praten. Een tijd van reflectie dus.
Tijd nemen voor jouw eigen reflectie is waardevol. Samen met je gezin of team even stilstaan en reflecteren, zorgt naast inzicht, ook voor veel verbinding. Doordat we onze maskers afzetten en vanuit meer openheid, authenticiteit en kwetsbaarheid reflecteren, ontstaat er een diepere connectie met ons eigen échte ik en die échte ander. En dat is na de laatste jaren wel nodig. Er werden in 2022 al de nodige maskers afgezet; Nogal wat iconen vielen van hun voetstuk met grensoverschrijdend gedrag, kopstukken werden betrapt op het verzwijgen of verdraaien van de waarheid en wanneer daarmee geconfronteerd (reflectie) ontbrak het hen aan actieve herinneringen; weigerden ze de verantwoordelijkheid te nemen of legden ze simpelweg de wet naast zich neer als het hen zo uitkwam.


Een 7 jaar zet ons aan tot reflectie zodat we opnieuw kunnen gaan bepalen wat onze eigen waarden zijn voor onze samenleving, organisatie of familie. Er zal dus nog wel meer boven tafel komen wat verborgen is gebleven.


Voor jou persoonlijk is het de tijd om je eigen masker af te zetten, te gaan durven staan voor wie je bent en wat je beweegt in respect en geduld naar de ander.


Jezelf anders voordoen dan je bent, jezelf conformeren naar wat een ander van je wil zien geeft stress. Het masker dat je opzet en het harnas dat je jezelf aanmeet gaat steeds meer gewicht dragen. Geen wonder dat je zo moe bent, vage fysieke klachten ontwikkelt (of erger) of mentaal het gewicht niet meer kunt dragen…
Tijd om te reflecteren: Waar ben je niet eerlijk naar jezelf? Waar en wanneer maak je jezelf kleiner dan je bent? Waar lieg je naar jezelf om te voldoen aan het beeld van de ander? Of aan het opgelegde beeld vanuit je opvoeding?


Tijd om het masker af te leggen. NEI therapie kan je daarbij helpen evenals energetische behandelvormen. Ben jij klaar om jezelf volledig aan te kijken? Maak dan een afspraak: Contact | Ik beantwoord graag persoonlijk uw vragen | Reiju Tai (reiju-tai.nl)

Ik zie je graag in dit nieuwe jaar!
Energieke groet.

Het belang van ontzuren

Decembermaand = feestmaand en dat doen we dan ook graag. We tafelen veel in december en snoepen nogal eens tussendoor onder de noemer Sinterklaas, Kerstfeest en Oud & Nieuw en de aanvullende verjaardagen en kerstborrels.

 

Ik ben de eerste die zal vertellen hoe gezellig het is om samen te tafelen; Kaarsje op tafel, het mooiste serviesgoed en heerlijke warme gerechten. Of even met collega’s in een relaxte setting in plaats van onder werkdruk. Wijntje of biertje erbij, nog een likeurtje bij de koffie. Genieten!

 

En daarna volgen allerlei (vage) klachten zoals maagzuur, eczeem, vermoeidheid, verkoudheid, blaasontstekingen, nierstenen, p.m.s., eczeem, kalknagels,

hoge bloeddruk, artrose, artritis en jicht, kalknagels, nachtzweten, vaginale schimmels en nog meer.

 

Hoe kan dat nu verband houden met dat heerlijke eten en snoepen dat we doen in de feestmaanden? Het antwoord is eenvoudig: verzuring. En hoe ouder je bent, hoe eerder deze verzuring plaatsvindt.

 

Stress en vermoeidheid, vlees en andere dierlijke eiwitten zorgen voor een verhoogd urinezuur, koffie, rode wijn, zwarte thee zorgen voor een verhoogd looizuur, suikers voor een verhoogd vetzuur, varkensvlees en eieren voor een verhoogd zwavel- en salpeterzuur.

 

Een te zuur lichaam geeft klachten, zuur maakt ziek. Omdat het lichaam te veel van deze zuren niet kan neutraliseren of uitscheiden, worden ze in de verschillende delen van het lichaam opgeslagen. Dat geeft klachten.

Wat kan je doen?

 

  • Drink bij ieder glas wijn, bier of koffie ook een groot glas water.
  • Drink tussen de maaltijden door Alka thee (ontzurende thee).
  • Neem een bad of voetenbad met Alka zout
  • Eet veel groenten.
  • Probeer suiker te vervangen door ongeraffineerde rietsuiker of honing
  • Matig je fruitinname
  • Drink liever geen of zo min mogelijk frisdrank of fruitsapjes
  • Eet de dagen voor en na het feestdiner geen vlees of vis
  • Drink veel water

 

Dit advies geldt natuurlijk ook voor de rest van het jaar. De Japanners noemen ontzuren ook wel verjongen.

 

Alka producten zijn verkrijgbaar op de praktijk.

Advies nodig? Maak een afspraak: https://www.reiju-tai.nl/contact/

Scroll naar boven