Herfst - een tijd van loslaten
De herfst is een tijd van loslaten. Jezelf vrij maken van
alles wat je niet meer dient. De onstuimigheid van de herfst komt overeen met
de onstuimigheid van je geest in deze tijd van het jaar. De zonnige lange
avonden zijn voorbij, buiten wordt het natter en kouder. We gaan meer naar
binnen, letterlijk en figuurlijk. We zijn ook meer alleen of in beperkt
gezelschap.
Ik ben zelf weer aan het opruimen geslagen; Mijn handen gaan
letterlijk door de spullen in mijn huis. Wat is nog passend en wat niet meer.
Ik ga ook door mijn kledingkast: wat past nog wel en wat past niet meer. Het
opruimen is al wat langer gaande, aangezien mijn kinderen zijn uitgevlogen.
Omdat de kinderen uit huis zijn gegaan zijn er heel wat oude herinneringen door
mijn handen gegaan. Verkleedkleren van de kindertijd, verkleedkleren voor de
thema feestjes bij de studie, tekeningen waarin ik de allerliefste ben en
schrijven uit de puberteit waarin ik de meest vreselijke ben. Foto’s van alle
levensfasen. Herinneringen en emoties. Zij zijn hun eigen leven begonnen,
hebben de blaadjes van hun jeugd laten vallen. Voor mij blijven de
herinneringen van hun opgroeien in ons huis.
En terwijl mijn handen door alle spullen en kleding gingen,
liet ik ook op emotioneel gebied van alles los. Zuiverde ik mijn hoofd en hart
van gevoelens en sentimenten die niet meer passen, die mij mezelf te veel laten
aanpassen of die me mijn pas laten inhouden. Ik besef dat ik het niet meer
passend wil maken; Het past of het past niet. En net als met alle spullen die
ik opruim of inruim, doe ik dat ook met mijn eigen leven.
Want hoe vaak en hoe lang heb ik me klein gehouden of op de
laatste plaats gezet. Hoe vaak heb ik me aangepast aan de levensfasen van mijn
kinderen, aan hun behoeften, hun noden, hun groei en fasen. Met liefde liet ik
mijn eigen behoeften en wensen, rust en ruimte varen om die van hen ruimte te
geven, te financieren, rust te creëren voor hen of mijn kinderen op andere
wijzen te ondersteunen. Te vaak en te veel heb ik mezelf opzij gezet om de
ander de ruimte te geven, terwijl de ander geen ruimte had voor mij. Juist nu
ze op zichzelf zijn gaan wonen en hun eigen plek in de wereld in gaan nemen,
laten ze me zien hoe weinig ruimte ik nam voor mezelf; letterlijk, want ons
huis stond vol met spullen die niet van mij zijn en met gemak achtergelaten. En
niet alleen mijn kinderen, maar zeker ook andere mensen in mijn leven zakelijk
en privé.
De letterlijke ruimte is gecreëerd, het huis en mijn hart
zijn gezuiverd van rommel en overbodigheden, van onprettige gevoelens. En nu
straalt het huis energie uit die lichter is, rustiger en overzichtelijker. En
toch laat de beginnende herfst opnieuw zien dat er altijd wel wat te ruimen of
te zuiveren valt. In mijn huis, in mijn hoofd, in mijn hart en in mijn lichaam.
Waar mag ik nog loslaten? Waar mag ik nog gevoelens en gedachten nog laten
meenemen door de wind. Klopt mijn hart nog voor de juiste zaken en mensen?
Zo ben ik dus al gestart met naar binnen te keren. Mijn
blaadjes verkleuren al en ik laat al heel wat blaadjes vallen. Synchroon met de
herfst en synchroon met mijn levensfase. In liefde naar mezelf en met
liefde naar mijn kinderen.
Ik wens ook jou een fijne herfst die je helpt loslaten
wat niet meer dient.
Hulp daarbij nodig?
Maak een afspraak: Contact | Ik beantwoord graag
persoonlijk uw vragen | Reiju Tai (reiju-